مطلبی از کتاب نامه های پدر
نیکی برترین غنیمت است . نیکی کمند(ریسمان) دوستی و اسباب سروری است. هیچ کار نیکی را کوچک مشمار هرچند این باشد که پیاله ای آب را به دست شخص تشنه ای بدهی یا برادرت را با گشاده رویی بپذیری . اصولا فکر در کار نیک شخص را به سوی به کار بستنش سوق می دهد. و بهترین کسب ها گرد آودرن نیکی هاست . و احسان بندی است که آن را باز نکند مگر با سپاسگزاری یا پاداش،بدان که افراط (زیاده روی) در هرکاری ناپسند است مگر در نیکی کردن .و بدان که شتاب در کار خیر نیکی را افزون می کند . هرگاه درباره ی تو نیکی می شود آن را منتشر کن و به خوبی ها چنگ بزن و سعی کن به کمک خوبی ها با بدی مبارزه کنی . به راستی که برکت کار نیکی که نسبت به یکی از مردم بجا می آوری ، نفس خود را بزرگ داشته ای وآبروی خود را بدان آراسته و حفظ کرده ای ، پس شکرانه ی خوبی ،که در حقیقت به خود کرده ای از دیگران مخواه . بدان هر خوبی که انجام می دهی ، نوعی صدقه است . وبدان که احسان به دیگران آنان را بنده ی تو می کند و کلید همه ی نیکی ها حیا و ابتدای کار نیک گشاده رویی است.
نیکوکار کیست ؟ نیکوکار کسی است که در گفتار و رفتارش درستی باشد . نیکوکار کسی است که نیکی اش به همه ی مردم می رسد و بدان که ثمره ی عقل همنشینی با نیکان است .
